Ne desem ki...

Beklemediğim darbeleri beklemediğim kişiler tarafından aldım çoğu zaman...

Ben "Bu benim canımı acıtmaz, acıtamaz ki" dedikçe daha çok parçalandım.
Parçalarımı yapıştıramadım...
Önemsediğim için üzülüp üzüldükçe ağladım.
Aslında ağlayamadım gizledim göz yaşlarımı yine...
..ve bir kış gününde, beklemediğim bir anda yapayalnız kaldım, sessiz sedasız..
Ansızın yüzüme kapanırken kapılar çıkan sesin gürültüsüyle uyandım güzel rüyalarımdan..
Hoş geldiniz kabuslarım, sizi hiç özlememiştim halbuki...