27 Mart 2015 Cuma

En çokta kendi benliğimde oynadım rollerimi aslında. 
Gerek binlerce sıkıntım olduğunda mutlu gibi davranarak
 Gerekse ağlarken birkaç dakika içerisinde "ben iyiyim" replikleri eşliğinde..
 Zaten, her insan kendi sahnesinin oyuncusu değil midir ki...
 Sahne tozu yutan, Sahne tozu yutanları elleri acıyana kadar alkışlayan herkesin
 DÜNYA TİYATROLAR GÜNÜ KUTLU OLSUN

                                                                          Giz...
            
                                                                             

26 Mart 2015 Perşembe

Keşke...
Keşke diyorum bazen,
Keşke güvendiğim insanlara sadece eşyalarımı emanet etmekle kalsaydım...
Kalbimi de bir eşya gibi onlara bırakıp, dahada yıkılmasaydım
Keşke...
Keşke diyorum bazen,
Bu kadar bağlanmasaydım...
Kördüğüm olup birbirime bu kadar dolanmasaydım
Keşke...

18 Mart 2015 Çarşamba

   Patates Baskısından Bulutlar Yapmak 
 yada 
Yapamamak İşte Bütün Mesele Bu...


Sabahın 9'unda penceremin camından süzülen gün ışığıyla beraber dışarısının  fotoğrafını çekip teee Amerika'daki arkadaşıma yollamaya girişmem ile okul anılarıma dönmem bir oldu. Şöyle ki;

   Yaş 6 ve Ana okulundayım, o yaşlarda olması gerektiği gibi bir takım etkinlikler peşindeyiz yine sınıf arkadaşlarımla... Öğretmenimiz bir dolu A4 kağıdının yanı sıra suluboya ve fırçalar ile sınıf kapısından gülümseyerek çıkagelmişti her zaman ki gibi... Yine bir şeyler çizmemizi isteyecekti anlaşılan ne hoş...
Önüme bir sürü şekillere bürünmüş patates baskıları konuverdi ve istediğimiz manzara resmini kağıda "özgürce" basmamız istendi.. Bastım da hemde olabildiğince "ÖZGÜRCE" O zamanlarda hayal gücüm neden çorak topraklar gibi kalmış düşünüyorum şimdilerde sen çocuksun üretsen ya bir şeyler! Neyse... Öğretmenin yanında görevli olan Teyze sıra sıra ne yaptık diye önümüzdeki kağıtlara bakarken benimkinde bir anlık duraksadı diğer arkadaşıma doğru hamle yapacakken geri giden adımlarla tekrar yanıma geldi..

 -"Gizem bu ne?"
+"Patates baskısı, kağıda basmayacak mıydık?"
-Kağıda basacaktık ama seninki bambaşka bir şey olmuş, ne yapmaya çalıştın??"
+"Şey ben bunları bir şeye benzetemediğim için her yere bastım.."
-"Hey Allah'ım ya yanlış basmışsın cıx cıx cıx"
serzenişleriyle diğer arkadaşlarımın patates baskılarına bakmaya devam etti...

  Tabi sonradan öğretmenimden öğrendiğimde benim özgürce her yere bastığım şeyler aslında bulutmuş ve gökyüzünde olması gerekenler çimenlerin üzerinde dolanıyordu! Hayır rengini de tutturmuşken her yere kondurduğum bulutları neden sadece gökyüzüne konduramamıştım ki...

  ... ve derken yıllar geçti ben her gökyüzüne bakıp bulutları gördüğümde inceden bu anıları hatırlar gibi oldum, bugün de olduğu gibi...  Yıllarca Ana okulunda yaptığım tüm resimleri saklamaya çalıştım ama bir yere kadar. Belkide evin derinliklerinde bir yerdedir hala kim bilir...

                                                                                                     Giz...